ماهیای سرخ عاشق ، توی حوضی از اسیدن
|
دلشون یه دریا درده ،کی می دونه چی کشیدن ؟!
|
می دونی چه دردی داره ،بی صدا ترانه خوندن ؟!
|
می دونی چه سوزی داره ،تو آتیش نفس کشیدن ؟!
|
هد هد صبا شدیم و هفت شهر عشقو گشتیم
|
ما نفس کم نیاوردیم ،معلومه کیا بریدن !
|
سینه آتیش خلیله ،اینجا عشقه که دلیله
|
ببین این دلای عاشق ،چه بهشتی آفریدن !
|
بچه های خط دوم ،سرشون به خاک ، اما
|
بچه های خط اول ، آسمونو سر کشیدن
|
فکر اون گلای سرخم که سرا رو خم نکردن
|
می میرن ولی نمی گن که گلوشونو بریدن
|
لاله ها کی گفته تنها ،همونایی ان که رفتن ؟
|
اینایی که پر شکسته ن ،مگه کمتر از شهیدن!
|